-
1 ὑπερῷος
A upper,στοαὶ ὑπερῷοι D.H.3.68
, Paus.5.10.10; , cf. IG42(1).126.11 (Epid., ii A. D.); [ τόποι (rooms)] POxy.76.19 (ii A. D.); ὑ. θάλαμος, = ὑπερῷον, Plu.Pel.35; soὑ. οἶκος Gal.14.47
; (Pergam., ii B. C.), Plu.Arat.26.2 Thess. [full] Ὑπεροῖος, ὁ, name of a month in Perrhaebia, IG9(2).1231.8 (Phalanna, ii B. C.).Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ὑπερῷος
-
2 ἐπί-πεδος
ἐπί-πεδος, von der Erde, στοαί, im Ggstz von ὑπερῷοι, D. Ha l. 3, 68; dem Erdboden gleich, flach, eben, γεώδης ἦν πᾶσα καὶ πλὴν ὀλίγων ἐπ. ἄνωϑεν, ohne Berge, Attika, Plat. Critia. 112 a; χωρίον Xen. u. Folgde; ἦν οὐ πάνυ ἐν ἐπιπέδῳ, ἀλλὰ πρὸς ὀρϑίῳ τὸ στρατόπεδον Xen. Hell. 6, 4, 14; τὸ ἐπίπεδον, die Fläche, bes. in der Geometrie, Ebene, Plat., vgl. z. B. μῆκος καὶ ἐπίπεδον καὶ βάϑος Legg. VII, 817 e; Euclid.; ἀριϑμός, Quadratzahl, Plat. Theaet. 148 a; Nicom. ar. 2, 7. – Einen unregelmäßigen compar. ἐπιπεδέστερος hat Xen. Hell. 7, 4, 13. – Adv. ἐπιπέδως, Nicom. Davon
-
3 ἐπίπεδος
ἐπίπεδ-ος, ον,A on the ground, on the ground-floor, στοαὶ ἐ., opp. ὑπερῷοι, D.H.3.68, cf. PFlor.376.7 (iii A.D.);σηκός Aret.CA2.2
.II. level, flat, Pl.Criti. 112a;χωρίον X.HG7.1.29
, etc.; οὐκ ἐν ἐπιπέδῳ, ἀλλὰ πρὸς ὀρθίῳ not on a level, but.., ib.6.4.14;ἐξ ἐπιπέδου PThead. 20i3
(iv A.D.); = Lat. de plano, J.AJ19.5.3: irreg. [comp] Comp.- πεδέστερος X.HG7.4.13
.2. στεγνὰ ἐπίπεδα an accurately fitting pavement, SIG996.27 (Smyrna, i A.D.).III. in Geom., plane, superficial, opp. στερεός (solid), Pl.Phlb. 51c, Ti. 32a; ἐ. γωνία a plane angle, ib. 54e; ἡ τοῦ ἐ. πραγματεία plane geometry, Id.R. 528d; μήκους καὶ ἐ. καὶ βάθους one-, two-, and three- dimensional magnitude, Id.Lg. 817e;εἰ κῶνος τέμνοιτο ἐπιπέδῳ Democr.155
.2. of numbers, representing a surface, Plu.2.367f, Nicom.Ar.2.7; ὁ ἰσόπλευρος καὶ ἐ. ἀριθμός a square number, Pl.Tht. 148a. Adv. - δως Nicom.l.c.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἐπίπεδος
-
4 ἐπίπεδος
ἐπί-πεδος, von der Erde, στοαί, im Ggstz von ὑπερῷοι; dem Erdboden gleich, flach, eben, γεώδης ἦν πᾶσα καὶ πλὴν ὀλίγων ἐπ. ἄνωϑεν, ohne Berge, Attika; τὸ ἐπίπεδον, die Fläche, bes. in der Geometrie, Ebene; ἀριϑμός, Quadratzahl
См. также в других словарях:
υπερώος — ώα, ον, θηλ. και ος, και θεσσαλικός τ. κύριου ον. Ὑπεροῑος, ΜΑ 1. αυτός που βρίσκεται επάνω, σε ψηλότερο επίπεδο, ανώτατος (α. «ὑπερῷον δὲ τὸν νοῡν τὸν ὑψηλὸν καὶ ἐπηρμένον δείξω ἐκ τῆς γραφῆς», Ωριγ. β. «στοαὶ ὑπερῴοι», Διον. Αλ. γ. «περίπατοι… … Dictionary of Greek
